ChasingDreams Beoordelingen Forum

Dit verhaal leest aangenaam weg en houdt de lezer geïntresseerd naar het hoe en wat, al is het lichtelijk voorspelbaar...
Erotiek komt er weinig in voor, maar wordt niet echt gemist in dit verhaal, omdat de personages te druk bezig zijn met, geheimen die eerst opgelost moeten worden, emotionele wonden die moeten helen en vertrouwen dat moet worden opgebouwd zodat het hart vrij is om onvoorwaardelijk elkander lief te kunnen hebben.

Mijn cijfer: 7

Lotus-Angel d.d. 25-09-2005

--------------------------------------------------------------------------------

Wat een leuk en goed boekje. Ik vind de andere beoordeling al duidelijk genoeg, dus daar hoef ik niks meer aan toe te voegen.

Mijn cijfer: 8

Mascha d.d. 10-10-2005

--------------------------------------------------------------------------------

Mmm, ik vond dit niet zo'n beste... Ik miste humor, erotiek, een goed plot, sympatieke karakters... Eigenlijk was ik blij dat ie uit was en dat ik een ander boekje kon pakken.
De schrijfstijl van Abé is zeker apart (sprookjesachtig), maar ik weet nog niet of ik er wel van houd. Het plot op zich sprak me wel aan, maar de uitwerking ervan niet...

Mijn cijfer: 5

Nol d.d. 11-10-2005

--------------------------------------------------------------------------------

Héél veel tekst (van het type blablabla, maar weinig dialoog), een verhaal dat heen en weer in de tijd gaat, een 'heldin' die zó verliefd is en een held die verliefd is op zijn eigen vrouw maar haar niet als zodanig herkent. Irritant boekje!

Mijn oordeel: Saai

Petra d.d. 22-10-2005

--------------------------------------------------------------------------------

Het boek heeft een proloog, 3 delen en een epiloog. Het gaat over het mysterieuze eiland Kell waar sirenen wonen en over de liefde die ze voelen voor sterfelijken.

Dit deel speelt zich af in het heden in Iowa. de vrouwelijke sirene weet niets van haar afkomst maar erft het eiland Kell en gaat zo terug naar haar roots. Beetje zweverig af en toe (niet helemaal mijn genre), maar wel erg mooi geschreven en het blijft boeien.

Mijn cijfer: 8

Saskia d.d. 01-05-2006

--------------------------------------------------------------------------------

Ik vond dit boek persoonlijk wel leuk, maar ik vond de held (Tristan) een beetje dom en aggressief. Ik begrijp sowieso niet wat de heldin in hem ziet. In mijn ogen verandert hij niet echt in de rest van de verhaal. De heldin vind ik wel een leuke dame, lekker pittig, moest heel vaak om haar lachen. Het verhaal loopt uiteraard wel goed af. Vond het einde niet echt spectaculair. toen de held en heldin in zijn huis terugkwamen wist ik al wie het was die de bedreiging vormden.

Mijn cijfer: ondanks alle kritiek geef ik dit boek toch een 7

Chickening d.d. 08-06-2005

--------------------------------------------------------------------------------

Mijn hemel! Wat een draak van een boek! Werkelijk geen sprankje humor. Naarmate het verhaal over Amiranth en Tristan vorderde, hoe depressiever ik werd.
Tóch heb ik het uitgelezen, steeds hopend dat het nog goed kwam met het verhaal.
Het speelt zich af in de 14e eeuw. Een periode die me anders wel lekker leesvoer geeft.
Maar A. en T. blijven vreemden voor mij en het lijkt ook voor elkaar.

Oké, één positief puntje dan: De namen Tristan en Amiranth vind ik erg mooi.

Hanny d.d. 24-06-2006

--------------------------------------------------------------------------------

Het lag dus niet aan mij dat het zo lang duurde voor het boek uitwas! Ik vond het verhaal een beetje traag, soms voorspelbaar en ik vond Tristan ronduit vreemd. Hij vindt haar leuk en de persoonsverwisseling doet hem weinig.

Cijfer: zesje.

Malika d.d. 02-02-2008

--------------------------------------------------------------------------------

Ik ben een fan van de boeken van Shana Abé, maar dit is inderdaad niet het beste werk ooit. Normaal gesproken houd ik van luchtige humoristische verhalen en dat is dit verhaal niet. Toch is het mooi.

Het punt met dit verhaal is dat het beklemmend is. Het begint niet erg gelukkig. Amiranth wordt door de man die haar trouwt achtergelaten op zijn kasteel. Ze is erg eenzaam en haar enige echte vriendin is aan het begin van het boek net gestorven aan de pest. Samen met de rest van de mensen van het kasteel. Amiranth heeft de wil om te leven verloren, maar ze lijkt bestand tegen de pest. Ze heeft nog een paar weken te eten en ze heeft besloten als haar nicht door het leven te gaan en in een klooster te trekken, zodat ze rust kan vinden. Haar eigen identiteit begraaft ze, samen met haar nicht.

Dan struikelt haar doodgewaande echtgenoot, aan wie ze louter nare herinneringen heeft, weer haar leven in. Hij is een krijgsgevangene geweest, is niet gezond en wordt verteerd door schuldgevoel zodra Amiranth hem vertelt dat zijn bruid, die hij zo nodig meteen moest achterlaten om ten strijde te trekken, kort voor zijn opduiken is gestorven. En omdat ze het niet nodig vindt hem uit zijn lijden te verlossen en geen zin heeft opnieuw gebonden te zijn gaat zij hem niet vertellen dat zijn echtgenote in werkelijkheid nog leeft.

Ze liegt tegen hem over alles uit haar verleden, behalve over een tragische gebeurtenis in haar leven. Ze probeert wanhopig haar verleden verborgen te houden. Maar lukt dat of is het slechts een kwestie van tijd?

De liefde laat in dit boek lang op zich wachten. Er zijn veel stressfactoren voor de hoofdrolspelers en de ellende mocht wat mij betreft wel wat minder. Net als hij een beetje begint te ontdooien, begint het hele geneuzel van voren af aan. Hij is erg hard voor haar. En zij verdient dat niet.

Dit is een beetje een boek á la Virginia Andrews. Veel ellende en melancholie voor de hoofdrolspeelster en de elementen die een verhaal vrolijk en gelukkig maken laten lang op zich wachten. Maar het boek is goed geschreven. Je voelt wat Amiranth voelt. De wanhoop, het oude verdriet, haar machteloosheid, haar angst, maar ook haar hoop en haar moed.

Het is hoofdzakelijk een verdrietig verhaal en ik zat regelmatig te huilen. Dat doen slechte boeken niet, die irriteren me. Dus ik vind het in feite een goed boek. Maar je moet ervoor in de stemming zijn, want enige humor, warmte en liefde laten lang, te lang op zich wachten en je gaat er lang van tevoren naar hunkeren.

Voor een lang melancholisch weekend (lees: als je hopeloos verliefd bent of om een andere reden zin hebt om te huilen), onder een plaid op de bank met een glas wijn en chocola: een 7,5.
Elke andere situatie is af te raden!

Leyn d.d. 12-02-2008

--------------------------------------------------------------------------------